DEGUSTACJA

 CYGARA

I

ARMANIAK

Kilka regul dla palacza, aby jak najlepiej docenil jakosc i smak cygara

W zaleznosci od momentu dnia, sytuacji, czasu i eventualnej ilosci wypalanych cygar dziennie, bardzo skrupulatnie dobieramy wielkosc i moc pierwszego palonego cygara.

Amatorzy cygar nie mówia, ze je pala, tylko powoli delektuja sie nim tak jak znakomitym trunkiem, wspanialym winem, które degustuje sie delikatnie lyk po lyku. Caly smak i aromat cygara, to jego dym, który trzymamy w ustach nie zaciagajac sie nim. Rozchodzi sie on po podniebieniu pozostawiajac niepowtarzalne sensacje. Miedzy kazdym pociagnieciem nalezy pozostawic chwile czasu, moment reflekcji i delectacji. Zbyt czeste pociaganie i szybkie palenie prowokuje zbyt mocne i nagle rozgrzanie sie cygara, co podnosi jego gorycz i cala przyjemnosc idzie w "dym"...

Palenie cygara to wielka sztuka, trzeba mu poswiecic odpowiednia ilosc czasu, dla cygara typu corona trzeba minimum pól godziny, a dla churchill minimum godzine. Zlota regula, która bezwzglednie trzeba respektowac, ze kazde cygaro potrzebuje swojego indywidualnego czasu na wypalenie go, tego oczywiscie wymaga cygaro, a na to bezwzglednie zasluguje palacz. Przed poludniem najlepiej jest palic cygara lzejsze i malego kalibru, cygaro po obiedzie jest jakby przedluzeniem posilku, jest jego deserem i w zaleznosci od menu powinno byc odpowiednio dobrane. Po lekkim obiedzie najlepiej smakuje cygaro lzejsze z delikatniejszym aromatem, po obiedzie z potrawami ciezszymi, bez problemu mozemy wypalic cygaro mocniejsze duzego kalibru. Chyba najbardziej idealna pora na wypalenie cygara to pokolacyjny wieczór, moment odpoczynku, medytacji, poprostu dobrego samopoczucia bez pospiechu. W tym momencie dobieramy swoje ulubione cygaro i odpowiedni do niego alkohol. Mozemy zacytowac slowa jednego z wielkich amatorów cygar i autora licznych ksiazek o nich "....jestem pewny, ze na Swiecie sa rzeczy wspanialsze niz dobre cygara, ale w tym momencie zupelnie nie wiem czego to moze dotyczyc..." Zostawiamy te slowa bez komentarza...


Armaniak jest wielkim przyjacielem cygara

Mala Wizytówka armaniaku w kilku slowach i cyfrach :

Region Winiarski Armaniaku polozony jest w poludniowo-zachodniej czesci Francji u podnóza Pirenejów w odleglosci ok. 150 km na poludnie od Bordeaux i ok. 70 km na zachód od Tuluzy. Jego powierzchnia to 15 000 ha winnic, podzielony jest na trzy regiony: Bas-Armagnac zajmuje zachodnia czesc, Armagnac-Tenareze to czesc srodkowa, Haut-Armagnac zajmuje czesc wschodnia i poludniowa. Produkcja roczna to 6-8 milionów butelek, region posiada 4000 producentów, 45% sprzedawanego armaniaku idzie na export do 132 krajów.

Armaniak otrzymuje sie z destylacji bialego wina pochodzacego z nastepujacych szczepów: Ugni Blanc, Colombard, Folle Blanche, Baco Blanc.

Produkcja armaniaku odbywa sie w trzech, równie waznych etapach: proces winifikacji (produkcja wina), proces destylacji, proces lezakowania w debowych beczkach.

Destylacja odbywa sie zima, zaraz po zakonczonej fermentacji wina i musi byc zakonczona przed koncem marca. Odbywa sie tylko i wylacznie w specjalnych miedzianych alambikach. Ten specyficzny alambik zostal stworzony na poczatku XIX wieku.

Po zakonczonym procesie destylacyjnym alkohol (armaniak) posiada moc 60%, zostaje przelany do 400-tu litrowych debowych barylek. Zaczyna sie dlugi proces lezakowania w ciemnej, chlodnnej i wilgotnej piwnicy. Oenolog skrzetnie czuwa nad tym procesem i od czasu do czasu degustuje kazda z barylek. Barylka nadaje armaniakowi specyficznego smaku z nutka taniny i delikatnych przypraw takich jak wanilia, bialy pieprz oraz nadaje mu pieknego zlocistego koloru. Alkohol wolniutko uszlachetnia sie tracac powoli swoja moc alkoholowa (ok. 1/2% rocznie). Armaniak bez konkretnego rocznika na etykietce jest polaczeniem kilku armaniaków na róznych etapach lezakowania, specjalista laczy poszczególne barylki wedlóg konkretnych kryteriów dla kazdego producenta. Armaniak z konkretnym rocznikiem na etykietce pochodzi tylko z jednego zbioru, tego który figuruje na etykietce (millesime).


Kategorie armaniaków:

VSOP i Reserve - lezakowanie minimum 5 lat

X.O. - lezakowanie minimum 6 lat

Hors Ages - lezakowanie minimum 10 lat

Rocznikowy (Millesime) - tylko z jednego zbioru, tego rocznika który figuruje na etykietce


Kazdy amator dobrego alkoholu i dobrego cygara w tej licznej panopli róznych armaniaków dobierze z pewnoscia taki, który w tym danym konkretnym momencie bedzie najlepiej mu pasowac do tego wlasnie konkretnie wybranego cygara. O jednym trzeba pamietac, ze nie istnieje i nigdy nie bedzie istnial tylko jeden jedyny alkohol do konkretnego cygara, beda istnialy rózne, niezliczone ilosci alkoholi do tych cygar. Jest to sprawa bardzo indywidualna, sprawa smaku i podniebienia, sprawa miejsca jak równiez i towarzystwa.

Pozostaje mi tylko zyczyc wspanialej degustacji...

Degustacja cygar i armaniaków